Keşke Bir Kabus Olsa
(No Ratings Yet)
Loading...Ne yazacağımı bilmiyorum ne desem ne yazsam olanları değiştirmeyecek. Ülkemizde yaşanan gelişmeler hazırlıksız olduğumuzu gösterdi. İnsanların çığlıklarını, umutsuzca bekleyişlerini görmek derinden hepimizi etkiledi.
Bir gece uyuyorsun sıcacık yatağında ansızın hiç beklemediğin bir ânda yaşadığın ev, bina mezar taşın oluyor. Suç kimin depremin mi? Yoksa Malzemeden çalan müteahhit ya da mühendisin mi? Ve bunlara izin veren kişilerin mi?
Söylenecek çok şey var. Japonya bu sorunu çözüyor, biz ne yapıyoruz sadece erteliyor muyuz? Yoksa yok mu? Sayıyoruz. Hiç mi? Geçmişten ders almadık! Bu olanları kabullenmek çok zor. Enkaz altında kalan insanlarımız var. Bu kışta dışarıda kalan insanlar var. Bebekler ve çocuklar var.. Kayıplarımız var, geride kalanlarımız var.
O yardım çığlıklarını duyuyorum, O umutsuzca bekleyişi biliyorum, anlıyorum. Dökülen gözyaşlarını, geride kalanların çaresizliğini… Deprem öldürmedi bizi, bizi biz öldürdük..
Bir ânda battaniye, su ve gerekli malzemelerin fiyatların artması nasıl yaa. Hiç mi? Vicdanız sızlamıyor. Hiç mi? Korkmuyorsunuz Allah’tan.. Bu yazıyı yazarken kendimi tutamayıp ağladım ben.
Siz hiç mi? Düşünmüyorsun bebekleri, çocukları, insanları.. Yine mi? Unutacağız olanları, yine mi? Önlem almayacağız.
Deprem öldürmez bina öldürür bunu yine gördük. Bir yıllık bina yıkılmış yaa. Nasıl anlamıyorum ben bunu. Hangi müteahhit ve mühendis yapmış kimler izin vermiş. Bilen yok soran yok!
Geride kalan insanların sevdiklerini kaybettikleri.. Bir umut enkaz altından sevdiklerin çıkmasını beklemek.. molozlar içinde kıvranırken yardımın gelmesini bekleyen insanlar.. Soğuk kış günlerinde ne yapacağını bilemeyen insanların yardım çağrıları..
Evet hiç mi? İyi şeyler olmuyor. Elbette oluyor Milletçe dayanışma ve yardımlaşma içindeyiz. Tek yumruk olduk yardıma ihtiyacı olanın yanındayız 7’den 70’e. Mucizelere tanık oluyoruz..
Keşke bu yaşananlar bir kabus olsaydı…
