Sahi İyi Miyiz?
(No Ratings Yet)
Loading...Merhaba herkese hoş geldiniz. Üzgün kiraz blog sitesine bugün sizlerle bir soru sorarak başlamak istiyorum. “Sahi iyi miyiz” biz.
Herkes bana iyi misin? diye soruyor. Kötüyüm desem açıklama yapmak zorunda kalacağım. İyi miyiz? Gerçekten. Çünkü İçimdekileri dökmek zorunda kalacağım. Kalbimin nasıl kırıldığını insanların beni nasıl görmezden geldiğini anlatacağım. İyi değilim paramparça oldu içim, kan ağlıyor. Üzgünüm yaşamak için elimden geleni yapıyorum, ama bir yerler de eksiklik var. Hissediyorum biraz huzur istiyorum. Ama iyi değilim içten içe aslında yardım istiyorum. İyi Miyiz? Gerçekten..
Birisinin bana elini uzatmasını içimdeki mücevherleri işlemesini istiyorum. Çünkü kendimi kanıtlamak, başarı elde etmek, insanlara dokunabilmek, yardım edebilmek istiyorum. İyi değilim işte moralim bozuk. Bir sigarayı söndürmeden diğerini yakıyorum. Çünkü beni hep mutlu zannediyorlar, gülüyorum boş olan herşeye ama bilmiyorlar ki çok yalnızım. Çok bir şey istemiyorum aslında sadece beni anlamalarını istiyorum. Beni görmelerini istiyorum. İyi değilim Gökkuşağım simsiyah, gökyüzüm karanlık, çiçeklerim solmuş öyle bir hâldeyim işte.
Durmadan bağırmak istiyorum, durmadan haykırmak istiyorum avazım çıktığı kadar ama ben susuyorum hep. Çünkü içimde bir şeyler bitmiş gibi, yok olmuş gibi. Olumsuzluklar beni bırakmıyor, sadece temiz bir sayfa açmaya karar veriyorum. Ama yazamadan, karayamadan başka sayfalara açmaya devam ediyorum.
Benim bir umudum yok peki birisinin hayali bile olmaz mı? benim yok diyecekler ki ne yaşadın bu kadar. Kimse benim ayakkabılarım giyip yürüdüğüm yollarda yürümedi ki! Anlayamazlar beni, dedim yaa benim içimdeki mücevheri kimse işlemedi. Kimse yeteneğinimi görmedi. Bir kalemim var işte boş bir deftere yazıyorum kendimce.
İyi değilim iyi olmayı unuttum. Nasıl olduğunu unuttum. Bazı şeyler değişsin artık. Sonuçta derinlerden gelen çığlıklarımız var bizim.
Hiçbir şey iyi gelmiyor. Hiçbir şey yapasım da yok zaten. Mutluluklar saniyeler, dakikalar kadar kısa sürüyor. Kendim için bir şey yapmak istemiyorum ama başkaları için mücadeleye devam. Hep bir bahane. şunu da yapayım sonra… O sonra hiç gelmez. Günü bitirelim başka derdimiz olmasın. Ama gün de bitmesin hiçbir şey yapmamış olma suçluluğu… Eskiden yaptığımız şeylerin artık keyif vermemesi.
Diğer yazılarımı okumayı unutma..
