Resimde zihnin temsili resmi var. Zihnimde iki kişi.

Zihnimde İki Kişi

Tek bedende yaşıyor iki kişi.Aynı anda konuşuyorlar, zihnimde yankılanıyor sesleri. Sürekli devam eden bir kavga halindeler, baskılamaya çalışıyorlar birbirlerini. Biri git diyor, diğeri kal. Biri sus diyor, diğeri konuş. Biri öl diyor, diğeri yaşa! Hangisini dinlemeli, kimin sözüne güvenmeli.. Bir türlü mantığıma sığdıramıyorum, aklım almıyor, neden anlaşamıyor, aynı bedeni paylaşan iki kişi?Başımda inanılmaz bir ağrı var, beynimden canhıraş haykırışlar yükseliyor, ortalık mahşer yeri.

Kafamda yine tonlarca soru, meyus düşünceler ele geçirdi beynimi. Kaldırım taşına çöküp bi sigara yakıyorum ama yağmur damlaları söndürüyor ateşimi. Şu bulutlar içimde olsalar ya, yağsalar sabah akşam, Yine saatler olmuş, ben sırılsıklam olmuşum,

Şuan düşündüklerim ve hissettiğim şeyleri; yenilenmek, yeniden doğmak, sıfırdan başlamak. Ne kadar kullandığım eşya, kıyafet, makyaj, gereksiz eşyam varsa hepsini atmak. Az ve öz, temiz yeni bir sayfa açmak, az ama kaliteli eşya almak. Bunu şöyle de düşünebiliriz; bu zamana kadar beynime işlemiş tabuları, gereksiz değer yargılarını, saçma sapan takıntıları, düşünceleri, nedensiz korkuları ve yine birçok gereksiz şeyi atıp, stresi kaygıyı atıp sadece yararlı şeyler doldurmak beynime. Yani yenilenmek, resetlenmek yeniden doğmak istiyorum. Ve bu hisler, düşünceler daha anlatamadığım kadar çok derin.

İnsan ne kadar destek alsa da, anlatsa da, psikolog, psikiyatrı, arkadaş, dost, sevgili, aile hep anlatamadığı olacak. Cümlelere dökemediği hisleri… Sonra bir kitap okuyacak, bir müzik duyacak, bir an gelecek hislerin bir anda dökülüverecek belki bir kâğıda, belki de telefonunun not defterine ya da sadece dilinden dökülecek, gözyaşlarınla karışıp gidecek.Sonra ne mi olacak? Belki dönüm noktan olacak belki bir şeyleri değiştirecek, biraz güç toplayacak ya da sadece rahatlayacaksın. Biraz yük olan ifade edemediklerini ifade ettiğin için rahatlayacak, hafifleyeceksin…

Bilmiyorum bu kaçıncı başa dönüş, labirentteyim gibi, gidiyorum gidiyorum aynı yolu. Sonra diyorum çıkış yolu geldi, bu sefer oldu, çıkıyorum. Zincirlerimden kurtuluyorum, yenileniyorum. Bu girdaptan kurtuluyorum diyorum tekrar başa dönüyorum, kurtulamıyorum.

İşte benim biraz da olsa özetim; cevapsız sorularım, kötü hislerim, labirentim, kendimden öteye gidemeyişim, çıkmaz sokaklarım, susmaz beynim…

Yazar Hakkında
Toplam 274 yazı
Üzgün Kiraz
Üzgün Kiraz
Yorumlar (Yorum yapılmamış)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

×

Bir Şeyler Ara