Güzel şeylere yakınken
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...Güzel şeylere yakınken, onları kendimden bile bile uzaklaştırmak hissi. Her bir defasında verilen kararların yarını etkileyeceği daima unutuşum. Kaç kez kaybedişlere zar attığımı hatırlamıyorum. Birisi hayatıma dokunduğu ân bir tehdit olarak gördüğüm için en güzel zamanlarımı yok edebilecek kadar dalgalı bir fırtına gibi yok ediyorum. Yaşamamış olduğum her bir sevda alabora olurken sadece izliyorum. Kendimi ifade etmekte zorlanıyorum çünkü korkuyorum yine kalbimi kırarlar diye. İçimde büyük yüzleşme, bedenim ceset hayallerim iptal. Kolay kolay kimseye net bir sevgi göstermem mutlaka bir mesafe vardır. Böylelikle herhangi bir hamle karşısında yıkılmam. Sorun şu ki gardımı birisine karşı indirdim beni yarayabilecek birisi en içten. Çıldırmak üzereyim çünkü benim canımı acıtsa bile onu düşünmeye başladım. Sanki manipülasyona uğramış gibi etkileri devam ediyor. Kusursuz bir şekilde devam ederken hayatıma ne olduğunu anlamadan düşüverdi yanıma. Bilmiyorum nasıl beni kendine çektiğini hem de çok uzaklardan. Ben onu silmeye kalktıkça o bir şekilde düşüncelerime doluverdi. Onca kez onu hayal kırıklığına uğratmama rağmen hâlâ ona ihtiyacım olduğunu anladığım his. Resmen büyülendim gökyüzü kızıl güneşe nasıl büyüleniyorsa aynısı ben yaşıyorum. Evet bir düğüm attım çözülmesi zor bir düğüm bunu tek başıma becerdim. Evet olanları, yaşamışlıkları ben sildim, kabul ediyorum. Sorun benim mutsuzluğa ve yalnızlığa alışmamdan dolayı oldu. Ben bilmem ki mutlu olmayı yapamam ki! Bunca zaman tek tabanca takıldım bir ânda çanlar çalmaya başladı birisi geliverdi hayatıma. Denedim sevmeyi, çalıştım ama olmadı benim için zor bir süreç oldu. İnsan alıştığı yalnızlığı bırakıp çekip gider mi? Gidemedim. Defalarca denememe rağmen başarız oldum. Kalbim sadece bu hayatta tek bir kişiye ait oldu, ben sevmiştim onu. Peki bundan sonrası çok kolay değil beni seven herkes birer tehditti sadece, hayatıma almıyordum kimseyi. Ama bir gün denedim birisi belki yaralarımı görür iyileştirir dedim yanıldım, beni anlamadı belki sevdi ama beni hiç anlamadı. Güzel şeylere yakınken duyguların gücünün ne kadar önemli olduğunu öğrendim.
Bu yazıyı bir hayranıma armağan ediyorum.
