Neden Yazarken Zorlanıyorum
(No Ratings Yet)
Loading...Merhaba üzgün kiraz blog sitesinin okuyucuları, anlatılacak ve yazılacak çok şey var ki aslında. Fakat şu sıralar hiçbir şey yazamıyorum. Bilgisayarın başına geçiyorum. Hatta geçmeyi bırakın, önünde saatlerce oturuyorum fakat tek kelime yazamıyorum. “Neden” yazarken zorlanıyorum? Sorusu üzerine çok kafa yoruyorum. Kendimce cevap arıyorum. Şimdi, şu an bu yazıyı yazan yazarken bile zihnime konuyu ifade etmek üzere onlarca cümle geliyor. Ama onları toparlayıp, okuması kolay, kapsamlı rahat bir cümle haline getirinceye kadar siliyorum,yazıyorum,sonra yine siliyorum, sonra duruyorum,düşünüyorum, kahvemden bir yudum alıyorum, tavana bakıyorum. Bir arkadaşıma durumu izah ettim, yardımcı olması için bana şunu söyledi sadece “kafan çok dolu ondandır” dedi. Gerçekten öyle. Kişisel hayat, aile, arkadaş çevresi, iş, ülke… Ben de birçoğunuz gibi, sabah kalktığımda hangi cephede savaşacağımı bilemez oluyorum. Bazen bilgisayar başına oturabildiğime göre, o kadar da katostrofik bir durum yok diye düşünsem de, aslında kafamın içinde birçok şey sürekli dönüp duruyor. Belki kilitlenmemin temel sebebi bu: Kafayı yazıya verememek. “Yazamıyoruz çünkü artık hayal bile kuramıyoruz. Çünkü hayallerimizi bile satmak üzereyiz, çünkü paramız yok çünkü krizin eşiğindeyiz. Alım gücümüz yok. Belki bundan on yıl önce yurt dışına çıkma hayalimiz vardı ama şimdi yazlık bir belde bile uzak bir hayal gibi geliyor.”
