Karanlığa Sığınmak İsteriz
(No Ratings Yet)
Loading...Merhaba herkese bugün sizlere hissettiğim duygulardan bahsetmek istiyorum. Olur yaa bazen bir kenara çekilip. Sessizliğe ve karanlığa sığınmak isteriz. Kimsenin bir süre boyunca bizi rahatsız etmesini istemeyiz. Sadece kafamızın ve ruhumuzun dinlenmesi ve huzur bulmasını isteriz. İçimizdeki zehri dökmek isteriz. Bağırarak ya da hıçkıra hıçkıra ağlayarak ama bir şekilde o zehri akıtmak isteriz. Aksi takdirde o zehir bizi bitirir yok eder ki! İnsanlar buna depresyon, metal yorgunluğu, psikoloji dedi. Ben ise buna ruhun bedenini terk etme arzusu diyorum. Galiba çok bunaldım her şeyden sıkıldım. Her bir tercihimin yanlış ve hatalı olmasından bıktım usandım artık. Her bir doğrumun birilerinin duvarına çarpmasından. Tereddüt etmekten, risk almaktan, kazanamayıp kaybetmekten hiç olmaktan daha kötüsü ne olabilir ki! diyorum. En kötüsü yine bir şekilde yoluma çıkıp selam veriyor. Hatalı olan ben miyim? Yoksa şu zalim hayat mı? Çok doldum sel olup taştım, kasırga oldum yıkıp geçtim. Dağ oldum kaldıramadım o yükü toz oldum. Ne olursam olayım hep yok oldum. Bütün gecelerimi feda ettim imkansızlığa, tüm gündüzlerimi bir hayal uğruna tükettim. Bir yabancı oldum tüm gönüllerde. Ne çiçeğim çiçek açar nede ağacım bir meyve verir. Karanlığa döndüm tüm aydınlığımı bir kavanozun içine koydum. Ne beklenen geldi nede kalan bekleneni beklemekten vazgeçti. Farkındayım bugün içimi çok fazla döktüm. Sadece küçük bir tavsiye almak içindir. Her şeyi oluruna bırakamam ya da akışına. Mutlaka müdahale edilmesi gereken önemli hususlar var.
Gelecek benim için bu aralar bir okyanus gibi. Ben de o okyanusta sandal ile kürek çeken çaresiz. Her bir kalkışımda hayat beni derin, kör, karanlığa doğru itiyor. Her bir hücrem cehennem ateşinde harlanmış. Her gözlerimi açtığımda tek bir şey var hayatımda, kaybetmek. Bazen kaderimin sadece ölüp ölüp tekrar yaşayıp tekrar ölmek olduğuna inanıyorum. Sarmaşıklar içindeyim ve korkuyorum aklımı yitirmekten. Tekrar ben olamamaktan. Hayallerimi denizin derinliklere gömmeye gidiyoruz kaptan. Halbuki yanan benim küçük umutlarım oldu. Yeşerir mi? Tekrar o filiz.
Diğer yazılarımı okumayı ihmal etmeyin.
