Ben Önyargılı Değilim Artık

Geçmişte bazı insanlara kötü davrandım. Kendimi onlardan üstün ve büyük gördüm. Gelecekte yani şu anda en iyi dostlarım, arkadaşlarım oldular. Ben onların içini bilmeden yargıladım, dış görünüşüne göre ayrımcılık yaptım. Şuan ise mükemmel bir arkadaşlık seviyemiz var zamanında hor gördüğüm insanlarla. Nedeni bilmediğim saçma sapan düşmanlıklar yüzünden o güzel insanlarla tanışmam uzun zaman aldı. Nedeni bilmiyorum sorgulamadım hiç kendimi bu konuda. Geçmişin izlerini taşıyan ben. Geleceğin temelini oluşturdum. Demek ki onları bir müddet sevmemem gerekmiş güzel dostluklar için. Günlüğümden bir yazı beni çok etkiledi. “Denizler büyüktür üzerinde durulmaz, dostluklar kutsaldır asla unutulmaz.” Hep havalı bir insan olmak isterdim. Herkes benimle ilgilensin, benimle takılsın, beni konuşsun. Bu yüzden normal insanlarla takılmadım lisede havalı çocuklarla birlikte takıldım. Normal insanlara karşı önyargılı oldum. Bu ne bilsin eğlenceyi, havalı olmayı düz bir insan bu gibi bir çoklarını söyledim. Hata yaptım havalı dediğim çocukların liseden sonra beni aramamaları, dışlaması, beni görmezden geldiğini anlayınca.. O normal insan dediğim kişilerin bana olan inancı beni havalı olmadığım takdirde sevmeleri. Beni sadece ben olduğum için sevmeleri güzel dostlukların başlangıçıydı. Üstelik eğlenmeyi bilmez dediğim çocukların eğlence anlayışı muhteşemdi. Evet yaşadığım hissi size anlatmak istedim. Bazen hiçbir şey yukarıdan gözüktüğü gibi değildir. Bazen de iyi arkadaş bulmak için uzun süre düşman olmak gerek sebepsiz yere. Unutmamak gerek maziyi her bir engeli aslında biz kendimiz koyarız kendimize. Bu yolculuk bizim kendimize verdiğimiz değeri ne olduğunu anlatıyor. Kimseyi bilmeden tanımadan sebepsiz yere kötülemek yada düşman olmak büyük bir aptallıktır. Yaşanmışlıkları düzeltmek bir iğne ipliğine bağlı. Doğru yer neresidir biliyor musunuz? Şuan nerdeseniz büyük bir ihtimalle orasıdır. Her birimiz özeliz ayrıca harika insanlarız. Sadece birbirimizi tanımıyoruz o kadar. Asla değişmez deme ben bile değiştim değişiyorum üstelik gelişiyorum. Evet bir çoğumuz aptallık yapar. Bunlardan biri bendim zaman beni hep aynı döngünün içinde bıraktı. Doğru insanların yanına. Kaçıyorum, saklanıyorum ama yine orada oluyorum. O insanların içinde. İyi ki onların içindeyim iyi ki benim arkadaşım olmuşlar.

Önyargılı olmak, daima zayıf olmak demektir. Samuel Johnson

Teşekkürler…🤗

Diğer yazılarımı okumayı ihmal etmeyin.

Yazar Hakkında
Toplam 270 yazı
Üzgün Kiraz
Üzgün Kiraz
Yorumlar (2 yorum)
Ali Demiral
Ali Demiral Yanıtla
- 9:09 pm

Cesur bir öz eleştiri olmuş. Herkes bu olgunluğu gösteremez, diye düşünüyorum.
İnsan büyüdükçe fikirleri de büyüyen, yani olgunlaşan bir canlı. Hırslarımızın, hırçınlıklarımızın yerinde yeller esiyor zaman geçtikçe, yaş aldıkça. Elindekinin, önündekinin farkına varıyor.

    Üzgün Kiraz
    Üzgün Kiraz Yanıtla
    - 11:16 pm

    Teşekkür ederim..İnsan büyüdükçe yaptığı hataları anlalıyor. Geçmişte yapılan hatalar düzelir sadece iğne ipliğine bağlıdır.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

×

Bir Şeyler Ara