Yaşamdan Zevk Alamıyoruz Anhedoni Nedir?
(No Ratings Yet)
Loading...Merhaba sevgili kiraz okuyucuları, bugün sizlere bahsedeceğim konu yaşamdan zevk alamıyoruz. Adlı bir çalışma olacak! Uzun zamandır yaptığımız herhangi bir şeyden keyif alamıyoruz. Sürekli olarak neden, niçin bunu yapıyorum diyerek sıkıntı ve stres içinde uğraşırken buluyoruz kendimizi. Her şey artık sıradan olmaya başladı, galiba yavaş yavaş kontrolümüzü kaybediyoruz kendimize karşı. Bu değişkenliğin sebebi çevremizdeki faktörler, metal yorgunluğu var en derinlerimizde.
“Anhedoni genel olarak depresyonla ilişkilidir. Ancak temelde beyinde meydana gelen değişiklikler etkili olur. Dopaminde meydana gelen değişim kişilerin hayattan yeterince zevk alamamasına neden olur. Eğer ki uzun süreli devam ederse bu durum majör depresyon olarak da ifade edilir.
Depresyon durumunda kişinin depresif duygular içerisinde olması, konuşmada ve düşüncelerde yavaşlama hemen dikkat çeker. Bu durumu enerji kaybı, yorgunluk, bitkinlik, iştahta değişme olarak gözlemleyebiliriz. Cinsel istekte azalma, bedensel yakınmalar, psikolojik ağrılar, değersizlik ortaya çıkar. Bunlara bağlı olarak kendini önemsiz görme, anksiyete, benlik algısında azalma, karamsarlık, umutsuzluk, ölüm düşünceleri gibi durumlar ortaya çıkar. Bu tür durumlar anhedoni yani azalan keyif kapasitesi olarak da ifade ederiz. Duygularda var olan değişim sizin hayattan zevk alamamanıza, ailenizden uzaklaşmanıza neden olur, Diğer yandan kilo kaybı yaşayabilirsiniz, iştahsızlık, çökkünlük gibi durumların ortaya çıkması sizin için önemli bir mesajdır. Oluşan bilişsel çarpıtmalar ilerleyen zamanda bazı obsesyonlara ya da böcek korkusu gibi fobilere de neden olabilir. Depresyon sürecinde de hiçbir şeyden zevk alamama durumu ortaya çıkar.“
Sorguluyorsun kendini içten içe, kaybolmuş gibiyiz. Bambaşka bir dünya oluşturmak istiyoruz. Sürekli mutlu ve huzur içinde bir dünya, eskisi gibi değiliz ne çok gülüyoruz ne de çok mutluyuz. Tamamen bitik ve silik bir şekilde devam ediyoruz. Her şeye razı bir şekilde yaşamaya çalıyoruz. Dayanılmaz bir yükümlülük altına girmişiz de o yükümlülükten kurtaramıyoruz kendimizi. Ne oldu da bu duruma göz göre göre geldik! Nerede yanlış ya da hata yaptık. Bu umutsuzluk ve mutsuzluk hissini neden bu kadar yoğun bir şekilde yaşıyoruz. Acaba kafayı sıyırdık mi? Yoksa hepsi yaşadığımız her şey bizim cehennemiz mi? Bu hâle nasıl geldik, nasıl bir duygu değişimi bu.
Yaşamdan zevk alamıyoruz neden ama…
