Bir Çiftçinin Hikayesi
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Loading...Bu hikayemiz Anadolu topraklarında yaşanmış güzel ve bir o kadar öğretici.. Bir çiftçinin hikayesi.. Keyifli okumalar dilerim..😊
Bir çiftçinin eskiden bir arazisi varmış. Oraya sebze eker, buğday eker, ağaç dikermiş. Tarla o kadar verimlimmiş ki en güzel hasat orada olurmuş. Diğer çiftçiler kıskanırmış bu durumu. Bir gün diğer çiftçiler dayanamamış adamı çağırmışlar. Demişler ki bunu nasıl başarıyorsun. Nasıl senin tarla bizim tarlarımızdan daha iyi. Adam konuşmuş bilmek mi? İstiyorsunuz dinleyin o zaman. Benim bir traktörüm yok siz 2 saatte işinizi bitiriyorsunuz. Ben 3 günde zor bitiriyorum eşeklerimle. Herbirinizin su yatağı var. Benim yok her gün arazime su taşımak zorundayım. Üstelik siz tek değilsiniz Ailenizle birlikte beraber yapıyorsunuz. Hasat zamanında birbirinize yardım ediyorsunuz. Ama ben tek yapmak zorundayım. Çiftçiler ama bu kadar işi nasıl tek yapıyorsun. Hiç mi? Yorulmuyorsun. Adam evet yoruluyorum ama buna değiyor. Çünkü tarlamda yetiştiğim sebzeleri, meyveleri, buğdayı karnı aç olan ailelere veriyorum. Onlar da az önce saydığım şeylere yardım ediyorlar. Yalnızım ama yaptığım iyiliklerin bana dönüşünü izliyorum. Bir traktörüm oldu, bir su yatağım oldu ve bana yardım etmeye gelen insanlar oldu. Az önce saydığım şeyler çok eskiye dayanıyor. Geldiğim yeri unutmadım. Gidecek olduğum yol yine aynı yol. İnsanlara dokunabilmek yardım edebilmek. Çiftçiler şimdi anlamışlardı. Güzel olan bir insanın her şeyi güzel olur. Çünkü diğer Çiftçiler sadece kendini düşünen insanlardı. Mecbur kaldıkları için birbirine yardım ederlerdi. Üstelik başkasının başarısını kıskanan insanlar kendine zaman veremezdi. Kendisiyle ilgilenemezdi. İyi insanlara ihtiyacımız var. Gerçekten onların hâlâ aramızda olmasına ihtiyacımız var. Diğer türlüsü bence daha kötü olurdu. Birinin başarısını kıskanmamak lazım. Ondan bir şeyler kapmak bir şeyler öğrenmek için çabalamalıyız. Zaten her şey altüst neyin ne olacağı belli değil. Sonuçta sonsuza kadar yaşamayacağız. Dünyada olan yine dünyada kalacak. Ama şunu da bilmeliyiz özellikle “kimse göründüğü gibi iyi, anlatadıği kadar kötü değildir.” Ve her gördüğün yardım; iyilik değildir. Bunu aklına kazı. Elinizden geleni yapın eğer elinizden gidiyorsa umurunuzda olmasın. Uzanan her eli bazen tutmamak gerek insan yüzlü şeytanlar var. Bunları söylemek mecburiyetim var. Çünkü insanları tanımak zorunda kaldım.
Diğer yazılarımı okumayı ihmal etmeyin..
Şehirde böylesi yok..Köylerde saflığı temizliği heran bulabilirsin…Anadolu insanı başka..
Kesinlikle katılıyorum. Şehir başka bir mesele..