Jenniferın Hayat Hikayesi
(No Ratings Yet)
Loading...Bu hikaye Jenniferın hayattaki kayıpların sonu karşısında neler yaşadığına dair.. keyifli okumalar dilerim..😊
Merhaba hoş geldin yeni seanımsımıza. Öncelikle burada anlatacakların burada kalacak, çünkü konuşman lazım benimle yoksa içten içe yok olursun. Jennifer yaşadıkların iyi şeyler değildi. Aileni kaybettin..
Bir yangında sessiz kalmanı anlıyorum. Elbet çok zor bir süreç yaşadın. Bir tek sen kaldın iki yıl oldu buraya geleli ve bu süreçte hiç konuşmadın. Jennifer ayağa kalkman lazım. Diğer insanlar gibi kabuğunu kırman gerek.
Yeni bir hayat var, dışarıda onu almalısın. Anlıyorum seni konuşmayacaksın ama, beni en azından dinle sabırla. Ben karşımda (Jennifer) ne görüyorum biliyor musun? Hayatla bağlarını kesen birisini, ölmüş ama üstüne toprak atılmamış birini, bir tek sen kaybetmiyorsun, sevdiklerini.
Jennifer lütfen konuş benimle delirmek üzereyim çünkü aşkım. İki yıl oldu senden başka kimsem yok! hayattaki en büyük şansım seni tanımaktı. Sen konuşmazsan bile, yanındayım bunu bil gitmeyeceğim. Çünkü gitmemi istesen de , dışarda bir yaşam var. Uzun bir sessizlikten sonra.
Diyalog;
Jennifer; (ağlayarak) Alex ben ailemi kaybettim.
Alex; Şükürler olsun konuştun bu bir adım. Aileni kaybettin. Lütfen atlat bunu..
Jennifer; Alex bugün mezarlığa gider miyiz?
Alex; Tabii ki ki gideriz.
Jennifer; Hayata seninle el ele tutunacağım. Söz bugün üstümdeki ölü toprağını atacağım..
Alex; (gözleri dolarak) Buradayım Jennifer yanındayım aşkım tüm sorunlarımıza dertlerimizi ve geçmişe sünger çekeceğiz bugün.
Jennifer; Alex özür dilerim iki yıl için.
Alex; önemli değil artık buradasın.
Jennifer; Anlıyorum artık birileri veda ederken birileri Burada kalacak.
Alex; seni seviyorum Jennifer..
Jennifer; Ben de seni seviyorum Alex..
Hayat mutlaka sizden birilerini alacak, ancak birileri veda ederken siz kalacaksınız ve bir şekilde devam edeceksiniz. Ne kadar acı çekseniz de bir yerden sonra devam edeceksiniz. Bugünü iyi değerlendirin çünkü hayat sizden kimi alacağı hiç belli olmaz. Sevdiklerinize önem verin onları üzmeyin bir bakarsınız artık üzecek bir sevdiğiniz olmaz. Artık saygı duyun birbirinize ve sevin birbirinizi küçük dünyanızda mutlu olun.. Hayat bazılarımız için acıdır. Ne yapacağımızı bilemeyiz. Çoğumuz delirlir, kimimiz sessiz kalmayı seçer, değerlerimiz bir yolunu bulur. Sözlerimi bitirmeden önce size bir öğüt vermek istiyorum. “Günde en az 1 saat sessizliğe zaman ayırın” bu öğütle sözlerimi kelimelerimi bitiriyorum.
Diğer yazılarımı okumayı ihmal etme..
Hoşça kalın..
