
Çameli Yaşadığım İlçe
Merhaba herkese öncelikle bugün size yaşadığım ilçeden bahsedeceğim. Egenin küçük ve harika yaylaları ile adını duymuştunuz mu adını bilmiyorum?
Yaşadığım yer Çameli, Denizli’nin göz bebeği. Muhteşem doğası, harika havası, yemyeşil yaylaları.. Misafirperver bir yerli halkız, dayanışma ve birlik içinde.
Çoğunluk olarak tarım ile uğraşırız. Eğer bir gün bu küçük ilçeye gelmek isterseniz bilmeniz gerekenler şunlar olacaktır muhakkak. Alabalığı, fasülyesi, elması, domatesi, patatesi, fındığı ve özellikle cevizi ile meşhurdur.
Serin yeşil ovaları ve gölleri ile insanı büyülüyen bir ilçedir. Genellikle ormanlık alanda dağınık bir yerleşkeye sahiptir.
Çameli’nde gezilecek yerler; Paşa Deresi Mesire Alanı, Yörük Oturağı, Kız Tüydü, Emecik Kanyon (Sazak Kanyonu), Sazak Mağarası, Kibyra Antik Kenti, İmamlar Gediği ve Yaylacık Dağı Paraşüt Pisti.
Gelişmekte olan bir ilçeyiz aslında biz. Burada pek iş imkanı olmadığı için şehirlere göç eder gençlerimiz. Memleketinden uzak yerlere, gözünde tüter soğuk bir kış günü memleketi sıcacık sobasını arar. Yaşadığımız yeri köyümü özleriz gurbetteyken..
İlçemiz geleceğe yönelik adımlar atmaya başlayacaktır muhakkak. İş imkanları, parklar, eğlence mekanları, turizm gibi.. İnsan ilk önce yaşadığı yeri güzelleştirmeli sonra başka yerleri..
Severiz her birimiz yaşadığı memleketi sever ve över. Çameli benim için dünyanın en güzel yeridir. Doğayla iç içe yaşarız, kuşların cıvıltısı güneşin, dağların boyunu aşıp evlerimizi ısıtması her sabah..
Hayal ediyorum yaşadığım ilçeyi nasıl daha fazla güçlendirebilirim. Bu kadar güzel imkanlara sahipken neler yapacağımı düşünürüm.
Köylerimizde İhtiyarlar tarafından giyilen giysiler eski yöresel giysilerimizi yansıtmaktadır. Bunların başlıcaları: Çakşır, Yün ceket, yün çorap, yelek, kazak, peştamal, çarık, lastik ayakkabı, kasket, örme takke, fistan, entari, dizlik, bez, eşarp, heril, bürüncük, gırap gibi.
Şairin yazdığı gibi memleketim sanki..
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğruna ölümlere gidip geldiğim,
Zulamdaki mahzun resim,
Haberin var mi?
Görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
Karanfil kokuyor cıgaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin…
Ben duygularımın eseri olmamışım, ben memleketimin eseri olmuşum. İnsan önce kendi memleketini sevmeli.
Bizimkisi bir memleket sevdası…